منظور از لایه‌های بلاکچین چیست؟ همه چبز درباره لایه‌های بلاکچین
دنیای بلاکچین انقلابی در حوزه ذخیره و انتقال اطلاعات بر پا کرده است. این پدیده‌ی موفقیت آمیز در قرن ۲۱، به زودی به عنوان بخشی از برنامه‌های کاربردی حوزه اینترنت خواهد شد که ما هر روز استفاده می‌کنیم. عملکرد بلاکچین برای خیلی از افراد پیچیدس، اما در این مقاله سعی داریم به طور ساده از لایه‌های بلاکچین حرف برنیم.
به زبان ساده بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده است که سوابق تراکنش‌ها را ذخیره می‌کند. برای مثال بلاکچین بیت کوین هر تراکنشی که مبنی بر دریافت و ارسال بیت کوین است را بر روی بلاکچین ذخیره می‌کند. این فناوری می‌تواند جایگزین کارآمدی برای سیستم‌های سنتی باشد. در بلاکچین هر تراکنش می‌تواند توسط هر کسی مشاهده شود.
علاوه بر این بلاکچین مربوط به نهاد واحدی نیست، بلکه متعلق به همه افرادی است که در اعتبارسنجی تراکنش‌ها شرکت می‌کنند. به لطف این فناوری واسطه‌ها حذف می‌شوند و هزینه‌های عملیات به حداقل می‌رسد.
لایه‌ی سخت افزار (HardWare Network)
بلاکچین‌ها بر اساس اشتراک اطلاعات همتا به همتا (peer-to-peer) کار می‌کنند. شبکه کامپیوترهایی که به قدرت محاسباتی بلاکچین کمک می‌کنند لایه سخت افزاری را تشکیل می‌دهند. مهمتر از همه بلاکچین‌ها مجموعه ای از تمام نودهایی هستند که آنها را می‌سازند. نود یک کامپیوتر یا شبکه‌ای از کامپیوترها است که تراکنش‌ها را رمزگشایی می‌کند.
لایه‌ی دیتا (Data Layer)
لایه بعدی بعد از لایه سخت افزار، لایه دیتا است که جزئیات تراکنش‌ها در آن ذخیره می‌شود. تراکنش ذخیره شده در یک بلوک (واحد یک بلاکچین) دارای جزئیاتی از رمزارز ارسال شده، کلید عمومی گیرنده و کلید خصوصی فرستنده است.
لایه شبکه (Network Layer)
این لایه با ارتباط بین نودها در یک بلاکچین سروکار دارد. از آنجایی که بلاکچین یک سیستم باز است، هر نود باید از تراکنش‌هایی که نودهای دیگر اعتبارسنجی می کنند، اطلاع داشته باشد. لایه شبکه این ارتباط را امکان می‌سازد.
لایه اجماع (The Consensus Layer)
این لایه مسئول اعتبارسنجی یک بلوک است. اجازه دهید لایه اجماع را با استفاده از یک مثال توضيح بدهیم، فرض کنید جان و مارک دو تایید کننده در بلاکچین هستند؛ آنها تراکنش‌هایی را دریافت می‌کنند که باید داده‌های رمزنگاری را به شکل اصلی آن تبدیل کنند و به یک بلوک اضافه کنند.
تراکنش هایی که جان دریافت می‌کند عبارتند از: A و B
تراکنش هایی که مارک دریافت می‌کند عبارتند از: B و C
اگر جان و مارک هر دو تراکنش‌ها را اعتبارسنجی کنند و آنها را به بلاکچین اضافه کنند، تراکنش B دو بار روی بلاکچین نوشته می‌شود که این منجر به ایجاد هزینه‌های اضافی خواهد شد. برای جلوگیری از این موضوع جان و مارک با هم بر سر حل یک معمای ریاضی رقابت می‌کنند و کسی که اول حل کند، کسی است که بلوک را به بلاکچین اضافه می‌کند. این شکل از مکانیسم اجماع به عنوان اثبات کار شناخته می‌شود.
لایه اپلیکیشن (The Application Layer)
لایه اپلیکیشن در بلاکچین لایه‌ای است که برنامه‌ها بر روی آن ساخته می‌شوند. این برنامه‌ها می‌توانند هرچیزی باشند؛ کیف پول‌ها، برنامه‌های رسانه‌های اجتماعی، مرورگرها، برنامه‌های دیفای و پلتفرم‌های NFT.
مفاهیم لایه‌های بلاکچین
لایه‌ی صفر
بلاکچین به خودی خود لایه صفر نامیده می‌شود. اجزای مورد نیاز برای واقعی سازی بلاکچین اینترنت، سخت افزار و بسیاری از موارد دیگر است. لایه صفر اولین مرحله بلاکچین است که به شبکه‌های مختلف مانند بیت کوین، اتریوم و بسیاری دیگر اجازه عملکرد می‌دهد. لایه صفر به نوعی زیرساخت بلاکچین است که امکان ارتباط متقابل به لایه‌های دیگر را فراهم می‌کند.
لایه یک
لایه ۱ بلاکچین نسخه‌ی پیشرفته‌ی لایه صفر است. تحت این لایه است که شبکه بلاکچین عملکردش ادامه می‌یابد و حفظ می‌شود. هر گونه تغییر یا مشکلی که در لایه صفر ایجاد شود بر روی لایه یک نیز تاثیر می‌گذارد. نمونه‌هایی از بلاکچین‌های لایه یک عبارتند از: بیت کوین، اتریوم، کاردانو، ریپل و غیره.
لایه دو
در این لایه اینتراکشن‌های لایه صفر حذف شده و لایه دو راه حل مقیاس‌بندی برای بلاکچین‌های خاص است. در این بخش محدودیت‌های لایه ۱ کنار گذاشته می‌شوند و این روش محبوب‌ترین راه‌حل مقیاس‌بندی به شبکه‌های POW است. در حال حاضر صنایع مختلف اجرای فناوری های لایه دو را آغاز کرده‌اند.
لایه سه
لایه‌ی ۳ بلاکچین به عنوان لایه اپلیکیشن نامیده می‌شود. وظیفه اصلی این لایه میزبانی DAapps و بسیاری از پروتکل‌های دیگر است که منجر به فعال شدن برنامه‌های دیگر می‌شود. در این بخش پروتکل بلاکچین به دو لایه فرعی مهم تقسیم می‌شود که تشکیل شده از دو بخش اپلیکیشن و اجراست. این قوی‌ترین راه حل ساخته شده برای جداسازی بلاکچین با قابلیت‌های زنجیره‌ای متقابل برای دستیابی به هدف تعامل واقعی است.