با افزایش محبوبیت متاورس، صنعت فشن دیجیتال نیز به یک امپراتوری جهانی تبدیل می‌ شود که هم برندهای لوکس بزرگ و هم خریداران را درگیر می‌کند.

تز فشن دیجیتال اولین بار در سال ۲۰۱۷ مطرح شد؛ زمانیکه Kat یک پست اینستاگرامی با “عنوان فشن مجازی” منتشر کرد. همه چیز درست از پنج سال پیش شروع شد ولی در سال ۲۰۲۰ بحث راجع به این موضوع شدت گرفت.

بعد از این موضوع، اعلام همکاری با برندهای سرشناس آدیداس، آف وایت، وتمنت و بالنسیاگا مطرح شد. نکته قابل توجه این مسئله است که آن زمان خبری از همه گیری کرونا نبود و مردم قرنطینه نبودند، پس عرصه مد و فشن، این موضوع را پیش‌ بینی می‌کرد.

البته همه ما قبل از Cattytay، تجربه خرید لباس مجازی و عوض کردن آن را در بازی هایی مانند سیمز داشتیم؛ ولی هیچ کس نمی توانست تصور کند در آینده ای نزدیک، کفش های مارک را در یک برنامه امتحان کنیم و آن را بخریم. مثلا در سال ۲۰۲۱ برند سرشناس گوچی با همکاری شرکت بلاروسی Wanna، این کار را انجام داد. اولین کتانی مجازی را شما می توانید در اپلیکیشن گوچی با قیمت ۱۲.۹۹ دلار بخرید و ‌یا آن را در Wanna Kiks با قیمت ۹.۰۰ دلار امتحان کنید.

سوالی که مطرح می شود اینجاست که این صنعت تا کجا پیش خواهد رفت؟ برخی طراحان مد می گویند این امر به حفظ محیط زیست کمک بسیاری می کند.

چندین سناریو احتمالی وجود دارد؛ اولین مورد اتاق پرو دیجیتالی است که به شما کمک می کند بدون خارج  شدن از خانه، لباس های مورد نظر خود را امتحان کنید. برخی فروشگاه ها در تلاش برای پیاده سازی این ویژگی هستند. در هر حال این می تواند باعث سرگرمی مردم شود، مشتریان را جذب کند و موجب بازاریابی برای برندها باشد.

فشن دیجیتال و صنعت بازی

جایی دیگر که می‌توانیم از فشن دیجیتال استفاده کنیم، بازی های رایانه ای است. به عنوان مثال درهمکاری برجسته بالنسیاگا و فورتنایت، شما می‌توانید یک اسکین الهام گرفته از این برند تهیه کنید.

فورتنایت معمولاً با خریدهای داخلی درآمد خوبی به دست می‌آورد و کاربران بیش از یک میلیارد دلار برای خریدهای درون بازی برای شخصیت های خود هزینه کرده اند.

با این حال مشکلی که وجود دارد این است که اسکین خریداری شده برای یک بازی در بازی دیگر مورد استفاده نیست، اما شما می توانید از اسکین موسکینو در سیمز و اسکین گوچی در تنیس کلش استفاده کنید.

از زمانی که مارک زاکربرگ از ایجاد متاورس خبر داده است، به نظر می‌رسد که واقعیت دیجیتالی و مجازی‌  هر روز طبیعی‌ و عادی تری می‌شود. این به سادگی به این معنی است که همه ما باید در واقعیت مجازی و دنیای واقعی خانه بسازیم و لباس بپوشیم، چه برای ملاقات با دوستان، چه برای کلاس های آموزشی یا مذاکرات معاملاتی. در یکی از این مذاکرات، دمنا گواسالیا، مدیر خلاق بالنسیاگا، قبلاً در واقعیت مجازی مصاحبه کرده بود.

بنابراین ما باید از قبل نه تنها به فشن دیجیتال، بلکه در مورد طراحی دیجیتال نیز فکر کنیم؛ تا نقاشی هایی را به شکل NFT بدون توجه به کاربردی بودن آنها، خلق کنیم.

امپراتوری فشن دیجیتال

در مدت کوتاه، بازار فشن دیجیتال به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شد که برای اکثر کاربران غیرقابل درک بود. کارآفرینان داستان های زیبایی در مورد پایداری، محافظت از سیاره زمین و طرح های غیر عادی تعریف می کنند که هرگزا اجرا نخواهد شد؛ چون غیر واقعی به نظر می‌رسند.

برندها خوشحال هستند که از فشن دیجیتال به عنوان فرصتی استفاده می کنند، اما در واقع آنطور که به نظر می رسد این عمل غیر قابل اجرا است. برای مثال، در طول همه‌ گیری کرونا، برند روسی Alexander Terekhov  تبلیغاتی را راه‌ اندازی کرد که در آن لباس‌ ها را می‌توان به قیمت ۵۰ دلار روی عکس قرار داد. در خصوص این تبلیغات مشکلاتی وجود داشت، مثلا عکس ها نا مناسب یا که لباس ها از نظر مشتری جذاب نبودند. در هر حال این فرصت خوبی را برای این برند فراهم نمود تا مطرح شود، پس در نتیجه فشن دیجیتال ابزار دیگر برای تبلیغ برند یا راهی برای کسب درآمد برای استارت آپ ها و طراحان دیجیتال است. در عرض چند ماه و با قیمت ۷۰۰ دلار، تمام اسرار بازار جدید فاش خواهد شد و افراد می تواند نام تجاری خود را به دنیای فشن متاورس بیاورد.

در هر حال آینده نامشخص است. آیا برای برندهای معروف لباس طراحی می کنید یا خودتان می سازید؟  آیا آنها واقعاً لباس هایی را که شما در متاورس می سازید می‌پوشند و از عکس های آماده با قیمت ۵۰ دلار استفاده می‌کنند؟

تا اینجای کار، سوالات بیشتر از پاسخ ها است، اما به وضوح  ما در آستانه یک صنعت جدید و بسیار هیجان انگیز هستیم که همه به آن علاقه مند هستند.

منبع سایت Cointelegraph.com