آیا رمزارزهای بانک مرکزی (CBDC) برای دنیای کریپتو تهدید به شمار میآیند؟
آیا از فناوری رمزارز بانک مرکزی (CBDC) که قرار است در ۱۱۴ کشور راه اندازی شود، چیزی شنیدهاید؟ در حال حاضر کشورهای زیادی بر روی نسخه پول دیجیتال ملی، که همان نسخه کارآمدتر فیات است، کار میکنند. ۱۱ پروژه قبلا راهاندازی شده است و منتقدان CBDC را دشمن کریپتو میدانند و بر این باورند این رمزارزها به دولتها اجازه میدهند تا کنترل کامل بر سرمایه مردم داشته باشند. ما در این مقاله قصد داریم برای جواب سوالات، به مصاحبهی ژورنالیست و فیلم ساز مطرح، Naomi Brockwell بپردازیم.
Naomi Brockwell در مصاحبه ویدویی در یوتیوب عنوان کرد: “مردم باید از رمزارزهای بانک مرکزی بترسند”. در این مصاحبه از او پرسیده شد آیا CBDCها تهدیدی برای آزادی مالی و جوامع دموکراتیک به حساب میآیند؟ و اینکه چقدر امکان دارد آنها جایگزین رمزارزها شوند؟ بسیاری از مردم تمایل دارند مفهوم رمزارزها و ارزهای بانک مرکزی را با هم ترکیب کنند، از نظر این فیلمساز، CBDCها با عرضه پول کنترل شدهای که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، فرقی ندارند. به نظر او دولتها هدفهای پلیدتری در سر دارند.
Brockwell درباره تفاوت اصلی مفهوم رمزارزها و ارز ملی اینگونه توضیح داد:
“ شاید توضیحات من کمی مبهم باشد و طبیعی است افراد کمی گیج شوند. داستان رمزارزها با ارزهای ملی متفاوت است، رمزارزها ماهیتی غیرمتمرکز دارند و به شما امکان کنترل بر سرمایه خود را میدهند؛ اما ارزهای ملی برعکس نشان دهنده بانک مرکزی هستند. من فکر نمیکنم CBDC در حال حاضر عملکردی متفاوت داشته باشد، چون به طور کامل برعرضه پول کنترل دارد؛ حتی ممکن است مسئله به فعالیتهای پلیدتری کشیده شود.”
او در ادامه گفت:
“ما در حال حاضر شاهد راهاندازی این فناوری در تعدادی از کشورها هستیم؛ برای مثال CBDC در نیجریه، کشوری در شرق کارائیب راهاندازی شده است. زمزمههایی به گوش میرسد که اقتصادهای بزرگی مانند ایالات متحده و چین در حال بررسی این فناوری هستند. چین اکنون آماده آزمایش این فناوری در کشور خود است. اما موردی که نگران کنندست اینجاست که دولت به طور کامل بر همه چیز نظارت دارد و حتی میتواند حساب پساندازی من را حذف کند، در این بین حتی ممکن است اگر انتخابهای مالی بدی داشته باشم، من را جریمه کند. برای درک کامل به سیستم کلی مدیریتی چین نگاه کنید، جایی که اگر نمره بدی دریافت کنید، فقط در مدارس خاصی اجازه تحصیل دارید و خیلی موارد دیگر؛ البته که این کشور حکومتی استبدادی است، طبیعی است که از CBDC برای اهداف استبدادی خود استفاده کند. اما این سیستم سیاستمداری چین است، آیا این در مورد کشورهای دموکراسی غربی نظیر ایالات متحده و اروپا نیز مطرح است؟
Naomi در جواب این سوال گفت:
“ همه چیز ممکن است، اگر به نحوه برخورد این به اصطلاح دموکراسیهای غربی و سیستمهای مالی فعلی نگاه کنیم، میتوانم این وضعیت را بسیار مشابه بدانم، چون سیستم مالی فعلی ما کاملا تحت کنترل است؛ برای مثال شما نمیتوانید تا زمانی که شناسههای درخواستی بانکها را ارائه دهید، حساب بانکی باز کنید و پول خود را به صورت الکترونیکی انتقال دهید؛ من به شخصه تا سیاست عملکردی این دولتها به این صورت است، ارزهای ملی را نمیخرم.”
در ادامه این مصاحبه به مزایای CBDCها پرداخته شد. این فناوری که با هدف ارائه تراکنشهای سریع، ایمن و یکپارچه و رمزارزی با ثبات قیمتی به میان آمد چگونه میتواند در دراز مدت با دنیای کریپتو رقابت کند؟
این ژورنالیست در جواب گفت: “چیزهایی زیادی برای گفتن وجود دارد که من فکر میکنم مردم معمولی به آن بی توجهی کنند. در سال ۲۰۱۳ که من در رابطه با رمزارزها ویدیو میساختم، ابزارهای الکترونیکی در سیستمهای مالی سنتی بسیار بد بودند و به همین خاطر دنیای کریپتو به امید ارائه سیستمی بهتر و ارزانتر بسیار درخشید؛ اما صادقانه بگویم پرداختهای الکترونیکی از آن زمان تا به الان در سیستمهای مالی سنتی بسیار بهتر شده است و من از این بابت رقابتی نمیبینم. اما در مورد برتری کریپتو میتوانم این موارد را مطرح کنم که شما کنترل پول خود را در دست دارید، تراکنشهای شما ردیابی نمیشود و هویت شما پنهان خواهد ماند، که من به شدت از این ایده استقبال میکنم. پس در نتیجه افرادی که خواهان حفظ حریم خصوصی هستند میتوانند از کریپتو و افرادی که فقط به دنبال راحتی هستند میتوانند از ارزهای ملی بانک مرکزی استفاده کنند.”
Naomi در آخر به آشفتگیهای امسال بازار کریپتو و ورشکستگی سایر شرکتها نظیر FDX و تاثیر این مسائل بر CBDC پرداخت. او گفت: (( سیاستمدران در سعیاند که هر چی سریعتر فناوری ارزهای ملی را رو به جلو ببرند تا بر کنترل مالی و مقررات رو به جلو، فشار آورند؛ امیدوارم مردم آینده را درک کنند، یعنی آیندهی تمرکززدایی را؛ جایی که لازم نیست به نهادهای متمرکز اعتماد کنید. من به شخصه میخواهم در دنیایی شفاف زندگی کنم، جایی که همه چیز به آسانی یه کد قابل مشاهده است، نه جایی که خبر از ساز و کار آنها نداشته باشم و کاملا تحت نظر باشم.))